Bulutların arasından gülümsedi güneş. Gece mükafat olarak seher vaktinde evlere şenlik verdi. Karlar eridi, su olup dağ çiçeklerine hayat verdi. Çöl olmuş şu kalbim bir esinti ile yemyeşil bir ormana döndü. Seccade görmemiş gözler, kapandı sevgi ile secdeyi öptü. Ve son denilen tüm sonlar, başlangıca çevrildi ve bütün bunların adına Ramazan dendi. Ramazan, kalbin en derin köşelerine dokunan ilahi bir esinti gibidir. Ay doğar doğmaz, şehirlerin üzerine huzur serilir. Sokaklar sessizleşir, fakat kalpler daha gürültülü çarpar. Açlığın sabrıyla terbiye edilen bedenler, ruhun inceliklerini keşfetmeye başlar. İlk sahurda uyanan mahzun seher, müminlerin dualarıyla aydınlanır. Gecenin karanlığında yükselen ezan sesi, zamana dokunan bir ilahi gibi yankılanır. Sofralar mütevazıdır belki, ama bereketin kendisi olur her lokma. Açlığın diliyle konuşmayı öğrenir insan; bir dilim ekmeğin, bir yudum suyun kıymetini yeniden anlar. Gündüz suskun geçer belki, ama ruh uyanıktır. Nefsin fısıltıları yerini kalbin derin sessizliğine bırakır. Her bir oruç, sabrın bir merdiveni olur, insanı ilahi hakikate biraz daha yaklaştırır. Her adımda dünyevi yüklerden sıyrılır ruh; gözler gökyüzüne çevrilir, gönüller affa kanat açar. İftar vakti geldiğinde ise gökyüzü başka bir renge bürünür. O ilk yudum su, çölde bulunan bir vaha gibi can verir bedene. Sofralar sadece yemeklerle değil, şükürle, paylaşımla, kardeşlikle donanır. Ramazan, yalnızca açlığı değil, bencilliği de kırar; bir tebessüm, bir selam, bir lokma ekmek bile sadakanın en güzel hali olur. Ve geceler… Teravih namazlarında yankılanan ayetler, kainatın en derin melodisidir sanki. Ruh, secdelerde arınır, gözyaşlarıyla yıkanır. Her rekatta insan kendini yeniden inşa eder, dünyadan sıyrılıp sonsuzluğun kapısını aralar. Ramazan, bir ay değil aslında; bir mevsimdir, ruhun baharıdır. Geldiği yeri bereketle sarar, ayrılırken kalplerde derin izler bırakır. Ve bayram sabahı, Ramazan’ın bıraktığı mirasla doğar: Affetmeyi öğrenmiş kalpler, paylaşmayı seven eller, şükretmeyi bilen ruhlar… Ramazan, insanı insan kılan en güzel hatırlatmadır. Nasibimize düşeni almak duasıyla..