Malum gündem “Seçim 2023” Ülkecek bu seçime odaklanmış durumdayız. Kim doğru, kim yanlış değil konumuz. Bu köşe yazımız olabildiğince objektif olmalı. Şöyle bir soru ile başlamak istiyorum. Sokağa çıktığınız zaman karşıt görüşlü herhangi birisi ile kavga ediyor musunuz ya da eden görüyor musunuz? Eğer siz kavga etmiyorsanız bile kavga eden görüyorsunuzdur ki, ülkemizin her yerinde “partizanlık” sebebi ile aşırı bir kutuplaşma mevcut. Abi-kardeş, baba-evlat gibi ikili ilişkileri bile derinden etkileyen bu partizanlık, ülkeyi geriye götüren en büyük unsurlardan birisidir. Daha şu köşe yazısını yazarken başıma gelmiş bir olayı aktarmak istiyorum. Çok sevdiğim, aramızda hiçbir gizlinin saklının olmadığı dostlarımdan birisi az önce bana mesaj attı ve siyasi görüşümü, hangi partiye oy kullanacağımı sordu. Ben de söyledim çünkü dostum sonuçta. Arkadaşlık ve dostluk aynı şey değildir. Arkadaşlık dönemsel, dostluk anormal bir şey olmadıkça ebedidir. Görüşümü söyler söylemez, “Ben de seni akıllı sanardım.” gibi bir cümle kullandı. Devamında siyasi görüşümü benimsemiş kişilere alaycı ifadeler kullandı. Allah aşkına, “Biz neyi paylaşamıyoruz?”, derdimiz ne ki bu kadar tahammülsüzüz. Rus filozof ve düşünür Fyodor Dostoyevsk der ki; Bir fikir ayrılığına rağmen karşındakine saygı duyabiliyorsan, insan olmuşsun demektir. Geçtiğimiz günlerde, seçim çalışmalarını yürütürken miting yapan Ekrem İmamoğlu taşlandı. Neden? Karşı görüşte olması demek, onun yaşamayı hak etmediği anlamına mı geliyor? Böyle örnekleri görmek oldukça mümkün. Ayrıca kolluk kuvvetleri de hiçbir müdahalede bulunmuyor. Nerede kamuda tarafsızlık? Bunları da geçtik diyelim, birbirimizden neden nefret ediyoruz? Yine geçtiğimiz günlerde, ilçemizin tanınmış simalarından bazı cümleler geldi kulağıma… Kendimi pek tanıtmadım ama 7 yıla yakın bir medya geçmişim var. Dönem dönem bestecilik hakkında eğitimler verdim ki bunun bir tanesi Konya Büyükşehir Belediyesi’nin ev sahibi olduğu GoGame Oyun Geliştirme Hackathonu’ydu. Demek istediğim eğitim verecek kadar medya sektörde deneyim sahibiyim. Çok da irdeleyip şöyle böyle demek istemiyorum ama medya sektörü kimsenin babasının malı değildir. Hiçbir sektör kimsenin babasının malı değildir. Eleştirmek herkesin hakkı tabii ama “yeni yetmeler” gibi sıfatlar hiç hoş değil. Kon TV kapılarına kadar dayanmış medya sektörü hayatımda şunu söylemeliyim ki konuşarak yıkmak kolaydır ve bir şeyler yavaş yavaş oturur. İngiltere’de Kraliçe I. Elizabeth döneminde yaşamış ve korsanlık yapmış bir politikacı olan Sir Francis Drake şöyle der; Sic parvis magna! (Büyük şeylerin küçük başlangıçları olur.) Sözün özü güzel insanlar, biz hiçbir şeyi paylaşamıyoruz artık. Karşıt görüşlüleri düşman belliyoruz. Biz ki, paylaşma da yarışa giren bir millet olan Osmanlı’nın evlatlarıyız. Akşam yemeğini birlikte yiyecek birisi olmadığı için yemek yemek yerine misafir aramaya giden Hz.İbrahim’in (a.s) dinindeniz. “Komşusu açken, tok yatan bizden değildir.” diyen bir ismi nur kendisi nur bir peygamberin ümmetiyiz. Merak ediyor ve soruyorum ya gerçekten. Ne oldu bize?