Rüyaları nereden bulur bu insanlar? Yaşamın içinde yaşanılamayan gizemlere kaçış yeri midir rüya? Kaçabileceğimiz en uzak kaçış nereyedir, nasıl varırız oralara? Derken yine bulduk bulamadıklarımızın içinde kendimizi. Yaprak üstünde, dev edası ile gürültü yapıp, böcek misali ile de patır patır geçip gidiyorsak şayet, dünya üzerinde görebileceğimiz bir rüya bulmak pek de mümkün değil. Vakit koşmaya değil, sakince yaşamaya ve dokunmaya cömerttir çünkü. Hayat, bir bahçeye benzer. Bu bahçede umutlar, hayaller ve hedefler tohumlar gibi toprağa ekilir. Kimileri hemen filiz verir, kimileri zamanla yeşerir, kimileri ise sabırla beklemeyi ister. Ancak ortak nokta şudur ki, her hayal uygun koşullarda büyürse bir gün mutlaka çiçek açar. Hayaller, insanı hayata bağlayan en güçlü duygulardan biridir. Onlar olmasa yolumuzu kaybeder, karanlıkta yürüyormuş gibi hissederiz. Ama bir hayalimiz varsa, önümüzde her zaman ışık tutacak bir nedenimiz var demektir. İnsan hayal kurabildiği sürece yaşadığını hisseder. Çocukken doktor, öğretmen, pilot olmak isteriz. Büyüdükçe hayallerimiz şekil değiştirir, bazen daha büyük, bazen daha sade hale gelir. Ancak bir gerçeği unutmayalım: Her hayal değerlidir. Küçük ya da büyük olması değil, ona ne kadar inandığımız önemlidir. Çünkü hayallerimize inandığımız ölçüde onları gerçekleştirebiliriz. Hayallerin çiçek açması için sadece istemek yetmez. Tıpkı bir çiçeği büyütürken nasıl toprağa, suya, güneşe ve ilgiye ihtiyaç duyuyorsak; hayallerimiz de emek ister, sabır ister, mücadele ister. Bir hedefe giden yolda engellerle karşılaşmak doğaldır. Fakat asıl mesele, o engellere takılıp kalmak değil; onlardan ders çıkararak yolumuza devam etmektir. Çünkü hiçbir başarı tesadüf değildir. Hayalini kurduğumuz her şeyin ardında alın teri, geceler boyu süren çalışmalar ve asla vazgeçmemek vardır. Bazen çevremizdeki insanlar hayallerimizi küçümseyebilir. “Sen yapamazsın”, “Bu imkânsız” gibi sözlerle bizi caydırmaya çalışabilirler. İşte o anlarda en çok kendimize inanmalıyız. Çünkü bir hayali kuran da, onu gerçekleştirecek güce sahip olan da biziz. Tarih boyunca büyük işler başaran insanların ortak noktası, hayallerinden asla vazgeçmemeleridir. Onlar da zorluklar yaşadı, reddedildi, başarısız oldu. Ama yılmadılar. Çünkü içlerinde yanan bir ateş vardı: Hayalleri. Hayallerin çiçek açtığı bir dünyada umut vardır, sevgi vardır, gelişim vardır. Bir gencin hayali güzel bir gelecek olabilir, bir çocuğunki ailesini mutlu etmek, bir anneninki evladının başarılarını görmek… Her biri farklıdır ama hepsi aynı toprağın çiçekleridir. Ne kadar farklı olsak da hepimizin ortak noktası, daha güzel bir hayat düşlememizdir. Hayal kurmaktan korkmamalı; aksine hayallerimizin peşinden koşmaktan onur duymalıyız. Belki hemen değil ama bir gün, emek verdiğimiz her hayal mutlaka karşılığını bulacaktır. Ve o zaman gökyüzü daha parlak, yollar daha aydınlık olacak. Çünkü hayallerimiz çiçek açtığında, sadece biz değil; etrafımızdaki herkes o güzellikten pay alacaktır. Payımıza düşene Eyvallah..