İnsanoğlu tarihin her çağında, şekillerin peşinde koşarken özünü kaybetmiştir. Her devirde, putperest olmaya meyilli olan insanoğlu, günah sevap kavramlarınıda yine şekillere indirgeyip, hakikatten uzaklaşmıştır.
Oysa Günah kelimesi kökeninde, “suç, tazminat gerektiren eylem” olarak tanımlanmakta olup, zarar, hasar sözcüğünden evirilmiştir. Yani, insana, insanlığa, doğaya, kainata hasar veren, zarara yol açanlar ( eylem/düşünce/söz )günah olmaktadır.
Sevap kelimesi ise, “ dönmek” anlamına gelen “sevb” kelimesinden türemiş olup, bir şeyin ilk ya da planlanan haline dönmesini ifade etmektedir. Bu bağlamda, insanı Rabbine döndüren, eylem/düşünce/söz sevap olmaktadır.
“Ve siz, yalnızca O'na döndürüleceksiniz.” (Yunus /56)
O halde, insanı ÖZ’üne döndüren, karanlıklardan Aydınlığa çıkaran ve iyiliğe güzelliğe sevk edenler sevapken,
aynı bakış açısıyla, İnsanı Hakk’tan uzak eden, kötülüğe karanlığa dahil eden her seçim de günahtır.
Ve Kuran’da Pek çok ayette, insanı karanlıklardan aydınlıklara çıkarmak üzere,Kuran’ın bir hatırlatıcı, bir yol gösterici ve bir rehber olduğu bildirilir. Öyle ki, ilk sözü, mesajı “OKU” ( gözlemle, tefekkür et, derin bak, araştır) olurken, pek çok ayette de “biz ayetlerimizi(işaretlerimizi, alametlerimizi) her yerde sunduk, hiç düşünüp öğüt alan var mı?” der.
Ve aslına bakarsanız, İlk insandan bu yana karşımıza çıkan pek çok metinde, kutsal kitaplarda, inanışta yahut felsefede, özünde hep aynı noktaya dikkat çekilir;
“İyi ve erdemli bir insan olmak…”
Bunun içinde, Kuran’da insana tavsiye edilen ve evrensel olan ayetlerden bazıları şöyledir;
Nefsini arındır./ Elbiseni tertemiz tut (Müdessir / 4)
Çünkü En güzel elbise (kötülüklerden titizlikle kaçınarak dürüst ve erdemli bir insan olmak olan) takvâ elbisesidir. (Araf / 26)
Allah öfkesini yenenleri sever. (Âl-i İmrân/134)
Daima Sözün En güzelini Söyleyin (isra /53)
Ardından başa kalkacağın bir sadakadansa, bir tatlı söz, bir Gönül alma daha makbuldür ( Bakara/263)
Cimri olma, israf etme ikisi ortası dengede ol. (İsra/29)
Güzellikleri paylaş, iyilikleri çoğalt cömert ol( Bakara /245)
Dedikodu yapma, yetim hakkı yeme! (Hucurât / 12)
Mal Servet hırsıyla gözünü karartma,
Hakkın olmayana el uzatma göz koyma! (Haşr/7)
Edeple yürü bu yolda,
Gözün kaymasın, haddini de aşma! (Necm/17)
Rüşvet verme de alma da! Bile bile, günaha saparak, insanların mallarından bir kısmını yemek için onun bir parçasını yetkililere aktarma! (Bakara/188)
Yalancı şahitlik yapma ! (Hac/30)
Emrolunduğun gibi Dosdoğru Ol!( Hûd Sûresi 112)
Güvenilir ol, sadık ol, emanete hiyanet etme! (Etfal/27)
Söz verdiğin zaman tut, antlaşma yaptığın zaman uy ve yaz! (Bakara /282)
Anne babana iyi davran sakın onları azarlama! ( İsra/23)
Yaşlanınca onları koru kolla, küçükken sana baktıkları gibi merhamet et! (İsra/24)
Tevazu İle yürü, kibirlenme böbürlenme!
Sesini yükseltme! (Lokman/19)
Yoksulu yolda kalanı doyur, destek ol! ( Bakara/177)
Hava atma, Hazinelerini ört! ( Nur/ 31)
Kendi gözün kapalı almayacağını başkasına da verme! (Bakara/267)
Her kim ki bir iyilik yaparsa, ona on misli iyilik vardır, kimde kötülük yaparsa, misliyle karşılık alır, haksızlığa uğratılmaz. (Enam/160)
İnsan önceden gönderdiklerini sonradan yaşar. (Lokman /16)
Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin ! (İsra/31)
Onların da, Sizin de rızkınızı veren O’dur.
Kim haksız yere bir cana kıyarsa bütün insanlığı öldürmüş gibi olur! Kim de bir can kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış gibi olur. (Maide/32)
Çünkü tüm kainat, tüm insanlar görünmez iplerle birbirine bağlıdır!