Pınar KOCAMAN
Köşe Yazarı
Pınar KOCAMAN
 

PİŞMEK ÜÇLEMESİ - 3 YANGIN!

Gönlünün Işığını Yakmak, Daima Yanar Tutmak ve Diğer Gönüller’e Aydınlık olmak üzere; Bir kıvılcımla başlayan bu yolculukta, Kıvılcım büyür ve Ateş olur, yolu olmayan yolda… Ve söndürülmeyen bu Ateşler, Bir de bakarsın ki Kocaman bir Yangın olmuş, cayır cayır yakmakta… An meselesidir, Kıvılcımın sıçraması da, Ateş’in sarması da, Yangın’ın yayılması da… Peki kolay mıdır Yaşamak Yangın Yerinde! … Elbette meşakkatlidir; Pervane olmak da, Aşk’a konup kaybolmakta… Çünkü Pervane’nin iç yangınına, Ne şarkılar çaredir artık, ne de şiirler… Kelimelerin kifayetsiz kaldığı o yerde, Pervane, Alev’e yangındır, Alev de Pervane’ye… Çünkü Yangın olmak, Meftun olmaktır! Candan geçecek kadar Gönül’den Aşk’ı hissedene… Ve; Y-aşamaktır A-n’da N-asibini, G-önlünün, I-şığının N-imetinde! … “Aşka uçarsan kanatların yanar” diyenlere, Ve tüm rağmenlere rağmen, Gözünü dahi kırpmadan seyreylediği Alev’e, Atlar Pervane, Kanatlarını son kez çırparak, Ateş’i harlamak üzere… Ve Kanatlarını feda edende, Umursar mı uçmayı, Aşk’a varmışsa için içinde! “Ey Ateş’e aşık olan Pervane! Kıvılcımdır; Gönül vermekten Asla Vazgeçmemek! Ve, Kıvılcım’dan Ateş’e dönüşürken, Aşk’a Teslim Edilmenin Şahitliğinde; Yaşamaktır; AN’da Nasibini, Gönlünün Işığının Nimetinde!” Ve Sade’ce, A-n’da Ş-üphesiz K-alanlar, Yaşarlar ve Yaşatırlar, Y-angın’ı da, A-teş’i de, K-ıvılcımı da!
Ekleme Tarihi: 28 Ekim 2024 - Pazartesi

PİŞMEK ÜÇLEMESİ - 3 YANGIN!

Gönlünün Işığını Yakmak, Daima Yanar Tutmak ve Diğer Gönüller’e Aydınlık olmak üzere;
Bir kıvılcımla başlayan bu yolculukta,
Kıvılcım büyür ve Ateş olur, yolu olmayan yolda…
Ve söndürülmeyen bu Ateşler,
Bir de bakarsın ki Kocaman bir Yangın olmuş, cayır cayır yakmakta…
An meselesidir,
Kıvılcımın sıçraması da,
Ateş’in sarması da,
Yangın’ın yayılması da…
Peki kolay mıdır Yaşamak Yangın Yerinde!
Elbette meşakkatlidir;
Pervane olmak da, Aşk’a konup kaybolmakta…
Çünkü Pervane’nin iç yangınına,
Ne şarkılar çaredir artık, ne de şiirler…
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı o yerde,
Pervane, Alev’e yangındır, Alev de Pervane’ye…
Çünkü Yangın olmak, Meftun olmaktır!
Candan geçecek kadar Gönül’den Aşk’ı hissedene…
Ve;
Y-aşamaktır
A-n’da
N-asibini,
G-önlünün,
I-şığının
N-imetinde!
“Aşka uçarsan kanatların yanar” diyenlere,
Ve tüm rağmenlere rağmen,
Gözünü dahi kırpmadan seyreylediği Alev’e,
Atlar Pervane,
Kanatlarını son kez çırparak,
Ateş’i harlamak üzere…
Ve Kanatlarını feda edende,
Umursar mı uçmayı, Aşk’a varmışsa için içinde!
“Ey Ateş’e aşık olan Pervane!
Kıvılcımdır;
Gönül vermekten Asla Vazgeçmemek!
Ve,
Kıvılcım’dan Ateş’e dönüşürken,
Aşk’a Teslim Edilmenin Şahitliğinde;
Yaşamaktır;
AN’da Nasibini,
Gönlünün Işığının Nimetinde!”
Ve Sade’ce,
A-n’da
Ş-üphesiz
K-alanlar,
Yaşarlar ve Yaşatırlar,
Y-angın’ı da,
A-teş’i de,
K-ıvılcımı da!
Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve seydisehirinsesi.com.tr sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.