“Ne Ekersen O’nu biçersin” sözünü, elbette pek çoğunuz duymuşsunuzdur. Kendisi kısa bir söz olsa da, hissedene derin manalar sezdirir… Mesela bunlardan biri, “İnsan önceden gönderdiklerini, sonradan yaşar” diye duyulur… Yahut “Her kim ne eder kendine eder, neyler Güzel Allah güzel eyler…” Çünkü bahçeye ne ekilirse, hasat ona göre olur. Kaktüs ekip Gül derilmediği gibi, Kin, nefret ve kötülük ekenin de hasadı iyilik ve güzellik olmaz. … Ve elbette ekilen tohum kadar, bahçenin durumu da önemlidir, hasadın akibetinde… Öncelikle bahçe yabani otlardan, kirden, çöpten ve zararlı olan her şeyden arındırılmalıdır. Can suyu ise tam da O An’da verilmelidir. İşte bu misal; İnsanın da, Aşk hasadına erişmesi için, öncelikle nefs bahçesini hazırlaması gerekir. Bu sebeple denmiştir ki, “Nefsini bilen, Rabbini Bilir” Ve Şems’i Tebriz’i’in söylediği gibi, “Nefsini, bilenlerden ol silenlerden değil!” Çünkü bahçe olmadan, tohumun yeşermesi mümkün olmadığına göre, Bahçeyi yok eden, yani nefsini silen değil, onu iyi tanıyan, ıslah eden olmak gerekir. Nefsinin hallerini bilen, ona nerde ne zaman nasıl yaklaştığını idrak eden, onu tanıyan ve kontrol eden kişi, bahçesini Gönül tohumunu ekmek üzere hazır hale getirmiş demektir. Ve “Nefs Bahçesine Gönlünü ekenin, Hasadı AŞK OLur!” Çünkü, Daima sözün en güzelini söyleyen, An’da daima en iyisini yapan eden ve her an yeni bir Şen’de, Canlı Diri olarak Aydınlıkları çoğaltmak üzere Gönül veren kişinin, Nasibi elbette “Nur” olur, “AŞK” olur! Lakin, kötü sözlerden, kötü düşüncelerden ve kötü niyetlerden arınmayan, yargılardan, ayrımlardan, öfke, kin, nefret, kıskançlık gibi tüm negatif duygulardan temizlenmeyen nefs bahçeleri ise, çöplükler gibi kokarlar. Ve bu kötü kokular sebebiyle, iyi ve güzel olan ne varsa, oradan uzaklaşır. Ancak nefsini eğiten ve aklını ıslah edenler Gönüller’e bir nefes kadar yakındır. Bura’da gezinenler ise, mis gibi Güllerin kokusunu alır. O vakit SelaM olsun! Gül kokusu alanlara…