Aşıkların gözünde, Her şey hoş, her şey yerli yerinde… Ne bir gam, ne bir keder, Her nefes canlı, diri, taptaze! Gelir sonsuz bir sevinç içinde! Aşkın, gözü kördür derler, Sezdin mi? Ne demek isterler? Yargılara, noksanlara, kusur bulmaya, Kördür hep seven gözler… Aşk güzelleştirir hep bu yüzden, Sözün tatlanır, Yüzün nurlanır, Gözünün feri canlanır! Gönlün, zihnin, bedenin, Bir’lenir! Ne de Muhteşemdir! Ağzında bal gibi tatlı bir türküyle, Selam edersin her zerreye, Ağaca, karıncaya, çiçeğe… Yoktur ki kin, nefret, öfke! Aşıkların bembeyaz yüreğinde! Gel bir de, O’nun gözlerinden seyreyle, Olsan da yan yana, Sanmaki, dünyan aynı dünya… Ne kavga, ne savaş, ne de bir telaş. Bir kuş kadar hafif, naif ve latif, Bir boş kayık misali, yüzüyor teslimiyet denizinde, Arınmış tüm yüklerinden, yürüyor huzurun ezgisiyle…   SADE SEVENLERE… Sevginin sade halini sevenler, Sade kahve severler gibidir… Kahve güzel! Sevmek güzel! Katıksız olunca bi başka güzel! Mis gibi kokusunu içine çekmek, Sevmek, yudum yudum içmek… Tadını almak gibi kahvenin doya doya, Mümkün! Ancak, Sade olunca… Ne şeker ister Gönül, ne tadlandırıcı Bal olur sevene, kahvenin acısı… Der, Uzak olsun, şölenden, abartıdan, Benlik davasından ve hesaplardan! Bir yudum kahve, bin şükürdür Gönül’de, Hatırı vardır sende, hatırla diye… Kahveyi yapan da sen, içen de sen! Seven de sen! sevilen de sen! Yok gayrı görünen, İlLA sen! İlLA sen!   BİR DAMLA… Nice dünya malıyla buluşsan, Saraylara, altınlara gark olsan, Sarayın sahibini bulamamışsan, Beyhude gezer durursun Gönül… Makamlardan mevkilerden geçene, Şanı şöhreti elinin tersiyle itene, Yokluk hırkasını kendi eliyle giyene, AŞK OLsun! Aşk dolsun Gönlün’e… Yanarak Cehennemden geçmiş Sabır İle koruk helva olmuş, pişmiş Cennetin de ötesinde bir yerde, Bir damla, Kavuşmuş Umman’a, Hadi gel şimdi O damlayı bul da ara…