“Yok” demekle yok olmaz; iyi düşün, bak Kör görmüyor diye yok mu yani ak? Her şeyi yaratmış, O Cenab-ı Hakk “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur Düşünerek “varım” demiş düşünür. Düşünce düşünse kendi aşınır Allah yoksa yokluğa mı taşınır? “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur İddia sahibi ispata icbar Duygu var, zihin var, akıl fikir var Hangi duyularla bulunur bunlar? “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur “Rüya gördüm” dersin, söyle nerenle? Burun, ağız, kulak… hangi gözünle? İç sesin kavgalı kendi sözünle “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur “Allah yok” diyorsun ya sen var mısın? “Yoksun” desem beni yalanlar mısın? Varlığını bana kanıtlar mısın? “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur Başıboşluk asla oluşmaz kasten Yaratıklar noksan, bu belli zaten Münezzehtir yalnız O eksiklikten  “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur Küfür etsem sana kızarsın kesin Gocunmayan çıksın “küfür yok” desin Boğazına kaçsa sesin nefesin “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur İnsanoğlu nankör gafil oldukça Tüketir - çoğaltır ona kaldıkça Huzur bulur O’nu BİR’de buldukça “Yok” diye bir şey yok, yok adsız olur