Teriyle yere düştü İbrahim… İnşaatlarda çalışırdı Görmemişti okul yüzü Ve baba yüzü de Uzaklara gitmişti babası Ölünce görünen uzaklara Uzaklara gitmişti o da Anasının bilmediği duymadığı uzaklara Ameleydi Beton taşır, harç taşır, Tuğla taşır, taş taşırdı Sevmezdi kenarları Yüksek kenarları hiç sevmezdi Yumardı gözünü Memleketine gidişini Anasına sarılışını getirir aklına Yapardı işini Yumardı gözünü bakmazdı aşağı Nasıl olduysa oldu işte Yine böyle sıcak bir gün Teriyle yere düştü İbrahim Uzaklara gitti Anasına yakın uzaklara değil Babasına yakın uzaklara Ne görür şimdi bilinmez Ne haldedir bilen yok Gariban çocuktu İbrahim Kimsesiz çocuktu Tanıyan arkadaşları ağladı ardından Öyküsünü duyanlar ağladı Öykü olup da ne olacak? Fakirlik, yetimlik, çaresizlik… Teriyle yere düştü İbrahim Türküleri de yere düştü Hayalleri de Hayal olsa ne olacak? Sıradan bir hayat kurma isteği Teriyle yere düştü İbrahim Dişiyle, tırnağıyla, Kanıyla, canıyla yere düştü İbrahim