Kul Nesîmî'nin 'Kime Ne' Redifli Meşhur Nefesi: “Ben melâmet hırkasını kendim giydim eğnime” sözleriyle başlayan ve “Haydar Haydar” ismiyle bilinen eserinde şöyle bir bölüm vardır; “Gah çıkarım gökyüzüne seyrederim âlemi, Gah inerim yeryüzüne seyreder âlem beni…” Peki nedir buradaki “GAH” sahi? Gönül, Aşk, Hasbihal! … Gönül can atar geceye, Çünkü Aşk bekleyendir Onu gecede, Hasbihal vaktinde… Gah çıkarır gökyüzüne, Göğün yedi kat üstüne, Gah indirir yeryüzüne, Yerin yedi kat dibine… Gah vuslat olur, Aşk olur, Sema eder yıldızlar da, geçer ötelere, Gah yergiler içinde, mahçupluk ile, iner yerin yedi kat dibine, yanan aleve… Gah, Muhabbet olur Gönül’de Aşk ile… Kavuşmak olur, Gecenin karanlığında, Dua olur avuçlarda, göz yaşlarıyla, Gah, Sorgu sual edilir! Ne kadar fedakar olundu? Ve ne kadar samimi idi? Ne kadar vardı Gönül, Bir bir hesap verilir… … Gönül Aşk Hasbihal içinde, Varır sabaha yeni bir güne… Gece olunca, Gönül sahibiyle Hasbihal’e dalınca, Zamansızlıkta zaman, Mekansızlıkta mekan tutmuş hallerde, GAH gezer Alem’i, GAH izler Adem’i! Velhasıl; Can atın geceye GAH olmak üzere… Açın avuçlarınızı samimiyetle… Hasbihal edin, O Gönlün sahibiyle… Gah anlatın Aşk ile, Gah dinleyin sükutun içinde… Lakin Koymayın araya mesafe!