Anadolu'nun kapılarını İslam'a açan büyük komutan. Adını tarihe kalın harflerle yazdıran dava adamı Sultan Alparslan. 50 bin kişilik ordusuyla 250 bin kişilik Romen diyojeni tarihe gömen Muhammed Alparslan. 1071'de bizanslıları Anadolu'dan süren dava adamı Sultan Alpaslan.  SULTAN ALPARSLAN’IN MALAZGİRT KONUŞMASI Alparslan, 1071’de Malazgirt Meydan Muharebesi’ne girmeden evvel bembeyaz elbiseler giydi ve; “Bu benim kefenimdir!” dedi. Yâni kendini cihan şöhretine değil, hâlis bir îman vecdiyle şehîtliğe hazırladı. Askerine, harbe girmeden önce şu veciz hitâbede bulundu: “Ya muzaffer olur gâyeme ulaşırım; ya da şehît olarak cennete giderim. Sizlerden beni tâkip etmeyi tercih edenler, tâkip etsin. Ayrılmayı tercîh edenler, gitsinler! Burada emreden sultan ve emredilen asker yoktur. Zîrâ bugün ben de sizlerden biriyim. Sizlerle birlikte savaşan bir gâzîyim. Beni tâkip edenler ve nefislerini yüce Allâh’a adayarak şehît olanlar, cennete; sağ kalanlar gâzîliğe kavuşacaktır. Ayrılanları ise, âhirette ateş, dünyâda da rezillik beklemektedir.” Ne gariptir ki bugün okullardaki okutulan tarih, Muhammed Alparslan'a birkaç satır ya ayırmış ya ayırmamış. Tarihi değerlerinden yoksun büyüyen bir nesil geleceğe güvenle bakamaz geleceğe hazırlanamaz, düşmanlarını tanıyamaz. Okullarda öğrencilerimize soruyoruz: "Alparslan kimdir, Sultan Fatih kimdir, Kanuni kimdir, Yavuz Sultan Selim kimdir, Abdülhamit kimdir? Maalesef iki cümle ile anlatamayan bir nesil var. Çünkü okullarda okutulan tarih maalesef ki gerçek tarihimiz değil. Kahramanlar gerçek kahraman değil. Mevcut tarih kahramanları korkak, korkakları ise kahraman ilan etmiş. SULTAN ALPARSLAN’IN TARİHE GEÇEN İBRETLİK SÖZÜ Sultan Alparslan, Malazgirt Zaferi’nden sonra 1072 senesinde çok sayıda atlı ile Mâverâünnehir’e doğru sefere çıktı. Amuderya Nehri üzerinde bulunan Hana Kalesi’ni muhâsara etti. Kale komutanı, sapık bir fırka olan Bâtınîliğe mensup Yûsuf el-Harezmî idi. Kalenin fazla dayanamayacağını anlayınca teslîm olduğunu bildirdi. Bu hâin, Alparslan’ın huzûruna çıkarıldığında Sultan’a hücûm edip onu hançeriyle yaraladı. Yûsuf el-Harezmî’yi derhâl öldürdüler, fakat Sultan Alparslan da aldığı yaralardan kurtulamadı. 25 Ekim 1072 târihinde şehîden Rabbine kavuştu. Sultan Alparslan’ın son sözleri şunlar oldu: “Her ne zaman düşman üzerine azmetsem, Allâh Teâlâ’ya sığınır, O’ndan yardım isterdim. Dün bir tepe üzerine çıktığımda, askerimin çokluğundan, ordumun büyüklüğünden, sanki ayağımın altındaki dağ titriyor gibi geldi. Kalbimden, «Ben, dünyânın hükümdârıyım, bana kim gâlip gelebilir!» diye bir düşünce geçti. İşte bunun neticesi olarak Cenâb-ı Hak, âciz bir kulu ile beni cezâlandırdı. Kalbimden geçen bu düşünceden ve daha önce işlemiş olduğum hatâ ve kusurlarımdan dolayı Allâh Teâlâ’dan af diliyor, tevbe ediyorum. Lâ ilâhe illâllâh Muhammedü’r-Resûlullâh!..” Ne kadar Ali Cenap bir komutan. Bu iman ve teslimiyeti sayesinde Anadolu'yu Türklerin, Kürtlerin velhasıl hangi milletten olursa olsun Müslümanların yurdu yaptı. Başta Malazgirt meydan muharebesi komutanı Sultan Muhammed Alparslan olmak üzere tüm şehitlerimizin ruhunu yâd ediyor, Allah şehadetlerini kabul etsin diyorum. Anadolu'da Anadolu ruhunun canlı canlı olduğu eskiden olduğu gibi ilahi kelimetullah uğrunda çarpışan düşmanlara karşı Türküyle, kürdüyle arabıyla yekvücut olmayı Cenab-ı Allah bu millete yine nasip etsin…