Kaçtı kantarın topuzu Öldü ortağın öküzü Sekiz kişiden dokuzu Asla adam madam değil Sırtımızda dost kazığı Artık bıraktık yazığı Haramzadenin bozuğu Onca helal, haram değil Akraba akrepten beter Kin kusarak garez güder Destek verip önden iter (!) Kuşku salar, selam değil Amel eksik, niyet bozuk  Namaz eksik, abdest bozuk Sayın eksik, hazret bozuk Bütün bile tamam değil Su katıldı pişmiş aşa Herkes ağa, herkes paşa “Ene’l Hak” diyen var haşa Herkes kutub, avam değil Bildiğimiz tek şey hile Sorsan çektik her dem çile Artık delilere bile  Bayram dahi bayram değil Acıdıkça gözden olduk Söyledikçe sözden olduk Şekil için özden olduk Güpegündüz, akşam değil Sen ne konuşursun hoca? Nasihat verirsin anca Gençlik ne haldedir dince? Papaz, haham… imam değil Taş yerinde, su serinde Arama fazla derinde Nasibin alın terinde Emek, çaba… İlham değil “Müslümanız” der dururuz Yetim hakkı yer dururuz Herkesten süper dururuz Bu aymazlık, İslam değil Noksan, eksiğimiz bile Her şey dökülmüyor dile Bunca yazı, şiir ile Virgül koyduk, hitam değil.