Var olan her şeyin imtihan edildiği bir dünyadan “tüm evrene selamlar” diyerek başlamak istiyorum. Selam!.. Her canlının bir kafes içinde yaşadığı gerçeğini nasıl yorumlarsınız? Kalbinin kafesinden çıkamayanı, çıkmaya cesareti olmayanı hangi güzel son bekler ki? Kafesinden çıkınca öleceğini bilenler müstesna. Bir şey oldu ve dile geldim kendimi bir kuş ile hasbihal ederken buldum. O, mutluydu ve umutluydu. Kafesten uçmanın sonu onun için özgürlük ve gerçek hayatına kavuşmaktı çünkü. Asıl yurdu nere ise oraya gidip, ait olduğu yerde yaşayacaktı. Ben ise, kafesimden çıkmak istemiyordum. Buradan çıkmak, dünya yurdunu terk etmek, sevdiklerine veda etmek demekti benim için. Kafesin dışı hüzün ve vedaydı. Birinin vedası, diğerinin yaşamı demek ise, hangimizinki imtihandı? Kuş mu imtihan oluyordu, ben mi? İmtihanlar silsilesinden başka bir örnekle devam etmek isterim. İki ayrı insan… Ayrı dünya şartlarında yaşarken, yolun sonunda sonlarının aynı olup olmaması da imtihan değil mi? Peki ya, en ufak bir farklılığın bile sonu değiştirmesine ne demeli? Yol arkadaşlığı yaptığım yarenimle, ebedi yurda hazırlık için taşıdığımız kova kova hayır, ibadet ve iyiliğin sonu da eşit biter mi? Kâinatın hakiki düzenini okuyanlar bilir ki bu yolun sonu da aynı olmaz, yürünen yol da aynı kalmaz. Ve bu okurlar, çalışıp taşırken kovam delik mi, kırık mı, büyük mü, küçük mü diye de bakmaz. Bilirler ki içinde taşınan yük güzel, yol güzel, menzil güzel ve tüm bu güzelliklerin içinde maddenin ne önemi var ki? Velev ki kovası delik olsun birinin, akan güzel değil midir? Gidip geldikçe yola o delikten ne akar? Yine güzellik değil midir? Ve bir de bakarsın ki kendinden eksildi sandığın şey, çiçekli bir yol olmuş ve senin renkler içinde yürümene hizmet etmiş. İşte tam da bu sebeple, “benim kovam neden kırık” diye sorgulama. "Delik bir kova ile ancak bu kadar" diye bahanelere sığınma. Kim bilir, pürüz çıkmayan bir taşımanın sonunda iyi bir menzile varırsın ama arkanda bıraktığın kuru bir yol olur sadece. Ya da gözlerin dolarak şükür edersin Yaradan'a, çiçekli bıraktığın yollar ve delik kovan için…