Ne denersin beni, yettin be felek
Savur rüzgârınla, tut kalbur elek
Her dönüşte birkaç hıyar, turp, kelek
Düşsün kabul, anca budur zararım
Ben kimlere “adam” deyip yanıldım
Olmadığım yerde düşman sanıldım
Dostların(!) dilinden kötü anıldım
Deşsin kabul, anca budur zararım
Laf konuşmuş benden bahis birisi
Önü boştur ardı gelmez gerisi
Kaz gelecek yere tavuk sürüsü
Pişsin kabul, anca budur zararım
Ağzım açmam dişin açıp ürene
Taş atamam önce kaçıp ürene
Gözü bende beni geçip ürene
Koşsun kabul, anca budur zararım
Lafın çoğu kime denir bilinir
Anlayana sinek sazcı olunur
Anlamaza davul zurna çalınır
Aşsın kabul, anca budur zararım
Yağusu, çaşıdı haber bekliyor
Münafık yalana yalan ekliyor
Sabır taşı kopmak için yokluyor
Taşsın kabul, anca budur zararım...