1970 Gediz Depremi ve Seydişehir

Tarihçi Ercan Arslan 1970 Gediz Depremi ve Seydişehir'i kaleme aldı.

28 Mart 1970 tarihinde, Türkiye Saati ile 23:02’de meydana Köyü ile Gediz - gelen ve Türkiye deprem tarihine, ‘Gediz Depremi’ adı ile geçen bu depremin dışmerkezi Akçaalan Emet yolu arasında kalan Boz Bağlar sırtında yer almaktaydı. Depremin odak derinliği 15-18 km arasındaydı. Depremin büyüklüğü 7.2 idi. Yaklaşık olarak 3000 kilometrekare genişliğindeki sarsıntı alanında takriben 3500 ev tamamen yıkıldı. 7000 ağır, 10600’den fazla bina da büyük ölçüde hasara uğradı. 33000 aile, yaklaşık olarak 80000 kişi barınaksız kaldı. 6 saniye süren depremde 1086 kişi hayatını kaybederken, 1260 kişi de yaralandı. Deprem sonrasında yıkılan ve tamamen harabeye dönüşen şehrin Uşak yolu üzerinde 7 km ilerisine yeniden bir şehir kuruldu ve yıkılan şehre "Eski Gediz" adı verildi. Depreminin artçı sarsıntıları bir yıldan fazla sürmüştü.   Gediz Depremzedeleri için Türkiye çapında başlatılan yardım kampanyasına Seydişehir’den de kayıtsız kalınmadı. Felakete uğrayan depremzedelere yardım için Seydişehir Kaymakamı Rıza Gür Başkanlığında bir yardım Komitesi kuruldu. 6 Nisan 1970 tarihinde Komitenin diğer üyeleri Belediye Reisi Nevzat Akbaş, Müftü A.Kadir Taşan, Kızılay Başkanı Seyit Ali Barlas idi. İlçedeki bütün daire ve kuruluşlar yardım çağrısına severek katılmışlardı. Bu işle görevlendirilmiş olan Veteriner Hekim Basri Çakır, toplanan paraları makbuz karşılığında kayıt altına almaktaydı. Seydişehir Yardım sevenler Derneği 500 liralık bir yardımla bu kampanyaya iştirak etmişti. Kasabalardaki Komiteler Belediye Başkanlıklarınca oluşturulmuştu. Köylerde ise komiteler İlkokul Müdürlerinin Başkanlığı altında, köy imamı ve köy muhtarından meydana geliyordu. Ortakaraören Kasabası Belediye Başkanı Fevzi Atalay’ın başkanlığındaki komitede ilk gün 4000 liralık yardım toplanmıştı. Bununla yetinilmeyeceği bildirilmişti.   Alaylar camii İmam Hatibi Abdurrahman Ayaz Hoca da Küpe Gazetesinde kaleme aldığı “Zelzele ve Düşündürdükleri” başlıklı yazısında “Kütahya, Gediz, Emet ve havalisindeki ardı kesilmeyen sallantılar, bunun üzerine dinmeyen yağmurlar ve yangın…işte bu afetler oradaki kardeşlerimizi perişan etmiştir…Şimdi bizim yapacağımız onların yardımına koşmaktır. Bu kampanyaya gücümüz nispetinde katılalım…” diyerek Seydişehirlilere çağrıda bulunmuştu.13 Nisan tarihi itibarıyla Seydişehir merkez ve köylerinden toplanan yardım miktarı 25.334 Lirayı aşmış durumdaydı. Uzak köylerden toplanan yardımlar henüz merkeze ulaşmamıştı. Onlarda ulaştığında bankada açılmış olan hesaba yatırılarak ihtiyaç sahiplerine bir an evvel gönderilmesi sağlanacaktı. Gediz Depremzedeleri için ayrıca Seydişehir Maden İşçileri Sendikası tarafından 5000 liralık yardım temin edilmişti. Buraya kadar yapılan yardımlar dikkate alındığında Gediz Depremzedeleri için Seydişehir’den 30000 liranın üzerinde bir yardım yapıldığı görülüyor. Seydişehir halkı tarihin her döneminde olduğu gibi, sorumluluk almayı bilmiş, depremzede kardeşlerine yardım elini uzatmıştı. Dostluğun ve kardeşliğin zor zamanlarda belli olduğunu bir kez daha hal diliyle yaşayarak göstermişti (Kaynak: Küpe Gazetesi,6 Nisan 1970, s.1-3, T.C. İçişleri Bakanlığı AFAD Deprem Dairesi Başkanlığı).